Het dagboek van een student: Verhuisdozen uitpakken, kranten plakken en enchiladas bakken.

Je hebt van die dagen. Van die dagen dat je allerlei dingen in je hoofd hebt die je eigenlijk zou moeten doen en vervolgens de hele dag met een pak koekjes en een fles sinas (of vodka) huilend op bed ligt. En dan heb je van die dagen dat je eigenlijk niets van plan was en vervolgens je ramen staat te lappen, de kat van de buren te voeren en je nagellak op kleur staat te sorteren. Vandaag was meer een combinatie van zo’n dag, doordat ik alle ‘ echte belangrijke’ dingen zoveel mogelijk uitstelde en ik vervolgens na twee maanden ein-de-lijk mijn verhuisdozen heb uitgepakt. Inpakken was al een hele klus, maar alles eruit halen is misschien nog wel ingewikkelder. Ten eerste was ik het er nog niet mee eens hoe mijn meubels stonden, dus die moesten eerst hoognodig alle hoeken van m’n kamer zien. Dit is overigens twee weken geleden gebeurd. Vandaag heb ik, na het ontwijken van stomme belastingpapieren en het slalommen om mijn leeswerk voor school, eindelijk dus de verhuisdozen onder handen genomen. Ten tweede is het een ingewikkelde rotklus omdat je er nu pas echt achter komt wat voor een bullshit je eigenlijk allemaal in bezit hebt. Shotglaasjes en gare drankspelletjes die je nooit gebruikt (koos vriendloos), minstens vijf halfvolle fotoboeken, een paar geurkaarsen die allemaal anders ruiken en die je dus eigenlijk nooit samen aan kunt steken, rare armbanden, kleding en paarse make-up (maar ja, wie weet wil je ooit nog als zombie-diva-gothic verkleed gaan)… Het was dus, zoals je natuurlijk wel begrijpt, heel lastig om te bepalen waar ik deze nutteloze/of-misschien-toch-ooit-nuttige dingen moest laten. Gelukkig is dit me toch in één middagje gelukt (lees: twee maanden).

Dan nog zoiets… Ik woon dus sinds kort in Amsterdam (vandaar die verhuisdozen ha-ha). Ik woon op de bovenste verdieping van een soort flat. Ik zou uren door kunnen gaan over hoe fijn het was om mijn bed/matras/kast/etc. acht trappen op te tillen, maar dat is niet waar ik heen wil. Ik woon eigenlijk iets boven het dak van de rest van het gebouw. Een dak met kiezelstenen waar schoorsteentjes en dat soort ongein op staan. Kom ik doodleuk na een ochtend werken mijn kamer ingelopen (lees: ik liep de catwalk naar binnen), trek ik nonchalant mijn jas uit (als een diva dus), gooi ik mijn jas met een supersexy zwaai mijn bed op, kijk ik vervolgens met een zwoele blik de bouwvakker die op het dak staat recht in zijn ogen aan… Staat ie daar met z’n rokende schoorsteen (no puns intented) giechelend naar me te zwaaien. Fuck. Als ik zo’n soort carrière in gedachte had, was ik wel een paar straten verderop in Amsterdam gaan wonen. Ik wist ook eigenlijk wel dat ik gordijnen nodig had, maar die waren meer bedoeld voor andere doeleinden. Zodat ik niet mijn bed uitgebrand word wanneer ik tot 13:00u uit wil slapen bijvoorbeeld, of wanneer E.T. ’s avonds ongevraagd op mijn raam tikt om samen te chillen, terwijl ik gewoon wil slapen. Maar bouwvakkers, daar had ik niet op gerekend nee. Ook weer zoiets dus, net als die verhuisdozen. Ik had dit echt al zelfs vier maanden geleden kunnen regelen, want dat is zolang ik al huur betaal voor dit prachtpand. Nu heb ik uit luiheid als (hopelijk tijdelijke) oplossing bedacht: kranten plakken. Als gevolg ziet mijn kamer er nu van buitenaf uit als een eersteklas kraakpand. In ieder geval voorlopig geen vriendelijke aliens of giechelende bouwvakkers meer die me lastig vallen.

Dit is ook eigenlijk wel wat ik van het studentenleven verwachtte en het bevalt me stiekem best wel goed. Gewoon lekker doen wat ik wil, niemand die zegt dat ik mijn bordje af moet wassen of mijn kamer op moet ruimen. En het beste is misschien zelfs nog dat ik zelf mag kiezen wat ik eet! Heb laatst het Jamie Oliver budget kookboek gekregen van mijn mama, ideaal voor iemand zoals ik die wél van eten houdt, maar totaal niet met geld om kan gaan! Enchiladas heb ik gemaakt. It was delicious en zooooo goedkoop! Wow! Ik klink als een advertentie! Maar fo’ real tho’, ik voelde me even een Penelope Cruz met een enchilada in m’n mik, olé!

Tot dusver het leven van eckte student. School begint pas morgen, maar dat terzijde. Heb ook een toffe vakantie gehad trouwens. Joe!

XOXO, Leekie

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *